Robert Jan Roodzant

Ik zou best nog wel een keertje, net als vroeger…

Met m’n maten van de HTS Wegastraat (bestaat niet meer) een bos in een of ander buitenland onveilig willen maken. Lekker lopen met je rugzak vol met bier, worst, kip en schone sokken. Een kampvuurtje maken en een paar kippetjes roosteren en dan tot diep in de nacht praten over relaties, de snelheid van electriciteit en de (on)mogelijkheid van een geostationaire ruimtelift. Heerlijk.

Ik zeg altijd maar…

Niet mare juh, de Mare ligt achter de Haarlemmerstraat. En is nog gedempt ook. Ik kan mijn (import-)Leidse achtergrond natuurlijk niet ontkennen. Niet lullen maar poetsen, is ook een goeie.